പടേനി

പടയണിയുടെ നാട്ടിലൂടെ നടന്നൊരു കാലമുണ്ടായിരുന്നു. മീനച്ചൂട് കനക്കുമ്പോൾ    മറുതക്കോലങ്ങളും, യക്ഷിക്കോലങ്ങളും, പക്ഷിക്കോലങ്ങളും വസൂരിക്കെതിരെ ദംഷ്ട്ര കാട്ടി അലറാറുണ്ടായിരുന്നു. നെടുവീർപ്പുകൾക്കൊടുവിലെ കാലാരിക്കോലങ്ങളും.
പിന്നിട്ടവഴികൾ  പേടിച്ചരണ്ട് ഇരുട്ടിലെവിടെയോ ഒളിച്ച പിണിയാൾ.
ആപാല്‍സന്ധിയിൽ അവരിലെ ആരോ വിളിച്ചുണർത്തി . 

തിരുവല്ല കുന്നന്താനം   പ്രദേശങ്ങളുടെ  മാത്രമായ അടവി, മറ്റുള്ളവരുടെ കാപ്പൊലി - ഭയം കൂറീയ രാത്രികൾ, അലർച്ചയും, ചാർത്തിയ ചായങ്ങളും തീവെട്ടികൾക്കുമുന്നിൽ തെളിഞ്ഞുകാണാം.
ചിലർക്ക് കനവ്, ചിലർക്ക് നേര്, മറ്റുചിലർക്ക് വെറുമൊരു നേരംപോക്ക്. ആവാഹനം കഴിഞ്ഞു  സമസ്ത മന്ത്രങ്ങളും നിലയ്ക്കുമ്പോൾ  ഒരു പുതിയ പുലരിവരും.

പടേനി

ഒരു   പുലരിവരും  ഇന്നെന്റെ  മണ്ണിൽ-

ഒരു  പൂക്കാലംവരും .

നാടിന്റെ നന്മ്മയിലിന്നു നാളമായിമാറുവാൻ

നാം അണിയുന്നു  പടേനികോലങ്ങൾ.

ചായവും, ചിലമ്പും പേറിയ ബീഭത്സമില്ലെങ്കിലും.

പിണിയാൾക്കെതിരെ കൃപാനമാകുവാൻ

നാം ആതുര സേവകർ .

ചെറുത്തുനിൽപ്പിന്റെ  തീവെട്ടിപേറുന്ന

പടയാളികൾ നാം  -  നിശബ്ദശബ്ദങ്ങൾ.

ഒരു   പുലരിവരും  ഇന്നെന്റെ  മണ്ണിൽ

ഒരു  പൂക്കാലംവരും .

നാടിന്റെ നന്മ്മയിലിന്നു നാളമായിമാറുവാൻ

അതിജീവനത്തിലൊരു  തിരിതെളിയിക്കുവാൻ

കാലൈക്യംമാകുമൊരായിരം  നിഴലുകൾ

ശാസ്ത്രവും സത്യവും അവരുടെ കൂട്ടുകാർ . 

മഹാമാരിതൻ ബഹുവ്യാപനം -

ഒരു കഥയാകും വെറും കഥ.

അലറുന്നു ഈ വ്യഥയോടു,

തൂലികമാത്രമല്ലീഞാനും  

ഒരു   പുലരിവരും  ഇന്നെന്റെ  മണ്ണിൽ 

 ഒരു  പൂക്കാലംവരും  

അരുണകിരണങ്ങൾക്കും  മുഖംമൂടി- 

വേണ്ടാത്ത   പുലരിവരും. 

പ്രവീൺ പാറയ്ക്കൽ