ഗുൽമോഹർ പുഷ്പത്തിനൊരു പ്രണയലേഖനം

രാത്രിയോട്  എന്നും എന്തെന്നില്ലാത്ത കൗതുകമായിരുന്നു.

മഴയോടുമുണ്ടായിരുന്നു ഒരു പ്രണയം

മധുരമായി നിശബ്ദമായി -

നെറുകയിൽ തലോടി ഓരോതുള്ളിയും

താഴ്ത്തേക്കു പതിയ്ക്കുമ്പോൾ

ഉത്തരമില്ലാത്ത ഒരു ചോദ്യം

മനസ്സിൽ വിറകൊണ്ടു

അതവളോടുള്ള പ്രണയമായിരുന്നു.

അവൾക്കുമാത്രമറിയാവുന്ന

അവളുടേതുമാത്രമായ

അവൾക്കുവേണ്ടിമാത്രo

നാലറകൾക്കുള്ളിലെവിടെയോ

ഒരു കോണിൽ

പളുങ്കുപാത്രത്തിലൊളിപ്പിച്ചൊരെൻറെ

പ്രണയം

മഴയായി ഉതിർന്നപ്പോൾ

എന്റെ ഹൃദയതാളുകൾ

ആർദ്രമായികുളിരണിഞ്ഞു

നിലാവിലും മഴയിലും  കുതിർന്ന്

ആ ഗുൽമോഹർപുഷ്പങ്ങൾ

അപ്പോഴുo തലയാട്ടികൊണ്ടേയിരുന്നു

അവർ കാണിച്ചുതന്നത്

നിന്നെയായിരുന്നു

എന്റെ  ഗുൽമോഹർപുഷ്പമേ...,

************